روان کننده بتن چیست؟

روان کننده بتن چیست؟

با توجه به اهمیت بتن به عنوان پر مصرف ترین متریال ساختمانی و راه سازی مکمل های زیادی تولید می شوند. یکی از این مکمل ها روان کننده بتن است که در این متن می خواهیم بدانیم روان کننده بتن چیست و چه کاربردی دارد اگر به اطلاعاتی در این مورد نیاز دارید تا پایان این مقاله با ما همراه باشید.

فروش روان کننده بتن

توضیحاتی در مورد روان کننده بتن

بتن مهم ترین مصالح ساختمانی است که کیفیت آن تاثیر مستقیمی روی سازه ی ساختمان می گذارد اما با این وجود نقایصی دارد که باید بر طرف شود تا مقاومت ساختمان دچار مشکل نشود برای برطرف کردن این نقص ها مکمل هایی مانند روان کننده تولید می شوند.

روان کننده را می توان یکی از افزودنی های شیمیایی بتن دانست که از آن به عنوان کاهنده آب و بالا بردن عدد اسلامپ بتن استفاده می شود. واضح است زمانی که عدد اسلامپ بالا می رود بدون این که بتن خاصیت خود را از دست بدهد بتن روان تر شده و باعث می شود که به آسانی  خلل و فرج محل ریخته شده را پر کند. اکنون در ادامه ی مطلب می خواهیم بدانیم که ویژگی های مثبت روان کننده بتن چیست.

ویژگی های مثبت  روان کننده بتن:

 از ویژگی های مثبت روان کننده بتن می توان به این موارد اشاره کرد:

Ø    روان کننده باعث افزایش عدد اسلامپ و روانی بتن می شود

Ø    از آن به عنوان کاهنده ی آب استفاده می شود

Ø    باعث کاهش عیار سیمان می شود

Ø    افزایش مقاومت فشاری

Ø    می تواند در بتن های با سنگدانه های نا مناسب استفاده شود

Ø    قابلیت استفاده در قالب های نازک و پر میلگرد

Ø    قابلیت پمپاژ بتن

ویژگی های مثبت روان کننده بتن را بررسی کردیم در ادامه می خواهیم بدانیم که مزایا و معایب روان کننده بتن چیست؟ پس با ما همراه  باشید.

مزایا و معایب روان کننده بتن

 افزایش بیش از حد توصیه شده روان کننده ها به مخلوط بتن معمولا باعث آب انداختن بیشتر، جداشدگی و کندگیری می شود. آب انداختن بیشتر باعث واپاشیدگی بتن می شود. اگر از این افزودنی ها مقادیر زیادی استفاده شود باعث کندگیری بتن می شود. تعیین مقدار مناسب استفاده از این افزودنی ها باید بر اساس مقادیر پیشنهادی توسط تولید کننده ی روان کننده بتن باشد و با ساخت طرح اختلاط های آزمایشی با به کار گیری مصالحی که در پروژه استفاده می شود صورت بگیرد.

استفاده از بعضی از این افزودنی ها باعث ایجاد حباب هوا در بتن می شود که همیشه باید به این مسئله در استفاده از این افزودنی های شیمیایی توجه شود. عمدتا ترکیب های سازنده این افزودنی های بتن ترکیبات آلی بوده که باعث ایجاد تاخیر در زمان گیرش بتن می شوند. برای جبران چنین مشکلی در بعضی از این افزودنی ها از مقادیر کمی ترکیب های تسریع کننده استفاده می شود.

تا اینجای مطلب مزایا و معایب و ویژگی های مثبت روان کننده بتن را بررسی کردیم و هم چنین دانستیم که روان کننده بتن چیست اکنون می خواهیم بدانیم که انواع روان کننده بتن چیست؟ تا انتهای مطلب ما را همراهی کنید.

انواع روان کننده بتن

1.    فوق روان کننده کربوکسیلاتی

2.    فوق روان کننده نفتالینی

3.    فوق روان کننده لیگنو سولفات

دانستیم که باید از روان کننده بتن به مقدار مناسب استفاده کنیم در ادامه بررسی می کنیم که عوامل موثر بر مقدار مصرف روان کننده بتن چیست؟

عوامل موثر بر مقدار مصرف روان کننده بتن

·       نوع و غلظت روان کننده بتن

·       اسلامپ بتن

·       انتظارات اصلی پروژه از بتن مصرفی مثل بتن نما یا قطعات پیش ساخته بتنی

·       شرایط  آب و هوایی زیرا گرمای بیش از حد آب باعث از بین رفتن بتن می شود

·       خواص شیمیایی و فیزیکی بتن

·       نسبت آب به سیمان یا همان طرح اختلاط و مقاومت نهایی مورد نیاز

هدف از استفاده از روان کننده می تواند  موارد مختلفی باشد که ما آن ها را در چند مورد برای شما شرح می دهیم.

اهداف استفاده از روان کننده

•     بهبود قابلیت پمپاژ بتن
•     کاهش و یا ممانعت از نشت بتن
•     کاهش نفوذ پذیری
•     زیاد شدن اتصال بتن به آماتور فولادی
•     کم شدن جدا شدگی آب و دانه های بتنی
•     زیاد شدن دوام بتن
•     تسریع نرخ کسب مقاومت
•     زیاد شدن کار پذیری بدون افزایش و یا کاهش میزان آب

نکات ایمنی در زمان استفاده از روان کننده بتن

§       باید در هنگام کار از دستکش و عینک استفاده شود.

§       اگر با نقاط حساس بدن مانند چشم و یا دهان و... تماس داشته باشد باید حتما با آب فراوان شسته شود.

§       این مواد حالت قلیایی دارند و نباید با چشم و پوست تماس داشته باشند.

§       در زمان استفاده از این محصول باید آن را با ابزار های دقیق اندازه گیری کرد و بعد اطمینان حاصل کرد.

§       ماده ی آتش زا نیست ولی مواد جامد باقی مانده ان ها بعد از تبخیر به شکل ترکیبات آلی است و می تواند مشتعل باشند.

نحوه خرید روان کننده بتن

برای اطلاع از قیمت ها و نحوه ی خرید روان کننده ی بتن و سایر افزودنی ها با تولید کنندگان و فروشندگان معتبر شرکت بتنو تماس بگیرید.

فوق روان کننده بتن

فوق روان کننده بتن

هنگامی که یک تولید کننده بتن یک فوق روان کننده بتن خریداری می کند، به ندرت از محلول خالص یکی از پلیمرهای فوق روان کننده که قبلاً توضیح داده شد، تشکیل می شود. فوق روان کننده های تجاری معمولاً محصولات فرموله شده ای هستند که برای نیازهای خاص بازار، کاربرد یا منطقه مربوطه سازگار شده اند. یک تولید کننده بتن آماده به یک فوق روان کننده نیاز دارد که پلاستیکی خوب بتن را تا زمان ریخته گری تضمین کند که ممکن است از یک تا چند ساعت طول بکشد. این زمان طولانی ممکن است در مورد ترافیک یا به ویژه در ساخت تونل که بتن ممکن است از طریق چندین کیلومتر تونل به محل کار منتقل شود (از جمله توقف و تاخیر) تا زمانی که ممکن است ریخته‌گری شود، ضروری باشد. یک تولید کننده بتن پیش ساخته به بتنی با کارایی خوب اما فقط تا حدود 30 دقیقه نیاز دارد. پس از آن بتن باید با بیشترین سرعت ممکن سخت شود. در کشورهایی که آب و هوای گرم دارند یا در تابستان، بتن به دلیل دمای بالا نباید خیلی سریع سفت شود، در حالی که در کشورهای شمال اروپا گیرش و سخت شدن با وجود دماهای سرد نباید خیلی به تأخیر بیفتد. آب و هوای سرد بیشتر به سازه هایی نیاز دارد که در برابر چرخه های یخ زدگی/ذوب شدن و همچنین در برابر یخ زدایی نمک مقاوم باشند. بخشی از خواسته های مختلف را می توان با انتخاب پلیمر مناسب برآورده کرد، به خصوص در محدوده PCE زیرا تغییرات ساختاری عظیمی امکان پذیر است. اما فرمولاسیون اغلب در اینجا کلید دستیابی به بهترین راه حل برای مشتری است. این دانش فرمولاسیون حیاتی است و بر اساس تجربه گسترده شرکت های افزودنی است.

هنگامی که ملات یا بتن مخلوط می شوند، فوق روان کننده ها می توانند منجر به افزایش محتوای هوا شوند. این هوا ممکن است تا حدودی کارایی را بهبود بخشد، اما محتوای هوای بیش از 3٪ برای بتن بدون هوا باعث کاهش دوام می شود و باید از آن اجتناب شود. بنابراین بیشتر فرمولاسیون های فوق روان کننده حاوی یک ضد کف هستند – به خصوص آنهایی که بر پایه لیگنوسولفونات ها و PCE ها هستند.

محلول های فوق روان کننده بتن

محلول های فوق روان کننده محلول هایی از مواد آلی هستند و بنابراین، اگرچه همه آنها به آسانی از نظر بیولوژیکی تجزیه پذیر نیستند، با این وجود مستعد حمله میکروبی هستند. این ممکن است منجر به بوی بد و رسوبات شود، اما در برخی موارد، به ویژه در فرمولاسیون های حاوی کندکننده هایی مانند مشتقات قند، تخریب کندکننده توسط میکروارگانیسم ها ممکن است به طور چشمگیری بر عملکرد تأثیر بگذارد. بنابراین، بسیاری از افزودنی های مایع بتن حاوی مقداری بیوسید نیز هستند.

محلول‌های افزودنی ممکن است حاوی کندکننده‌ها و شتاب‌دهنده‌ها باشند. این بستگی به کاربرد ماده افزودنی خاص دارد. مواد افزودنی برای کشورهای گرم یا تابستان و برای مشاغل آماده اغلب حاوی کندکننده‌ها هستند، به‌ویژه اگر مبتنی بر PMS یا PNS باشند، که خود گیرش سیمان را به تاخیر نمی‌اندازند یا فقط اندکی به تاخیر می‌اندازند. افزودنی‌های مبتنی بر لیگنوسولفونات‌ها یا PCE فقط در مواردی حاوی کندکننده‌ها هستند که تاخیر بیشتری لازم باشد، زیرا لیگنوسولفونات‌ها خود گیرش را به تأخیر می‌اندازند و پلیمرهای PCE را می‌توان برای ایجاد طول عمر اسلامپ بتن طراحی کرد. کند کننده های رایج مورد استفاده اسیدهای هیدروکسی کربوکسیلیک مانند گلوکونات سدیم یا کربوهیدرات هایی مانند نشاسته ذرت هیدرولیز شده یا ملاس هستند (Collepardi، 1984)، که خود بهبود رئولوژیکی اندکی را نشان می دهند.

برعکس، مواد افزودنی برای کشورهای سرد، زمان زمستان یا بتن پیش ساخته اغلب حاوی شتاب دهنده هایی برای تسریع هیدراتاسیون اولیه هستند. نمونه‌هایی از شتاب‌دهنده‌ها عبارتند از کلرید کلسیم، نیترات کلسیم، نیتریت کلسیم، فرمت کلسیم، تیوسیانات‌ها، تری اتانول آمین، ترکیبات هیدروکسی آمینو و ترکیبات آنها. استفاده از کلرید کلسیم محدود است زیرا کلریدها باعث خوردگی میله های فولادی می شوند.

بهبود بیشتر بتن را می توان با استفاده از به اصطلاح افزودنی های اصلاح کننده ویسکوزیته (VMA) به دست آورد. اینها اغلب پلیمرهایی با وزن مولکولی بالا هستند که در بسیاری از موارد بر پایه پلی ساکاریدهای اصلاح شده مانند هیدروکسی اتیل سلولز، صمغ ولان یا زانتان یا کوپلیمرهای مصنوعی هستند. آنها به بدست آوردن بتن با تحمل بالاتر در برابر تغییرات جزئی در محتوای آب کمک می کنند و در صورت مصرف بیش از حد فوق روان کننده یا مقدار آب زیاد، خونریزی و جداسازی را کاهش می دهند. کاربردهای ویژه ای که این اصلاح کننده های ویسکوزیته در مقادیر بیشتری مورد استفاده قرار می گیرند، در بتن ریزی آب یا سیمان کاری چاه نفت هستند (Plank et al., 2010b). بحث مفصلی در مورد اصلاح کننده های ویسکوزیته در فصل 8 آمده است.

یکی دیگر از روش های رایج، مخلوط کردن پلیمرهای پراکنده برای بهینه سازی عملکرد مخلوط است. بنابراین PNS یا PMS را می توان به تنهایی یا مخلوط با لیگنوسولفونات ها استفاده کرد. این دو مزیت دارد: یکی قیمت پایین لیگنوسولفونات ها، دوم تاخیر جزئی قندهای موجود در لیگنوسولفونات ها و این که به بتن کمک می کند کارایی خود را طولانی تر نگه دارد.